Wzywasz pomocy. Siedzisz i wolasz o nia. Kazdym gestem, kazdym milczeniem. Kazdym atomem cialkiem cytoplazma, wolasz "URATUJ MNIE!!!". Nie. Nic. Chlod tu chlod tam. I jest dobrze. Skoro ja jestem chlodna, to wszystko gra. czemu mialabym miec jakies drugie dno, ktore wije sie, jest jak lawa, tryska i zastyga? Bzdura. Ktos z ta pomoca stara sie przyjsc, ale ty ciagle czekasz na Tamta Osobe. I... Nie wiem. Jest zle od jakiegos czasu. Jestem skorupka, bo inaczej bym sobie nie radzila. Ja bez watpienia w koncu wyladuje w jakims psychiatryku, znosze dzien w dzien cos, czego juz dawno nie bylam w stanie uniesc. I zadaje sobie jedno pytanie: kogo mam obwiniac? Los? Nie. Siebie? Tez nie. Kogos? Nie. Nikogo. czy jesli nie istnieje winny to nie istnieje niepozadana sytuacja? I jeszcze jedno: jak dlugo bedzie trzeba czekac, az wybuchne? Miesiac? Dwa? Dwa lata? Piec? Dziesiec? A moze ja cwicze osobowosc? Ludziom, ktorzy mysla, ze sa w stanie mnie rozdraznic jakos mi.. nie tyle, ze zal, ale wypalam sie zbytnio w prywatnym zyciu, by moc uczestniczyc powiedzmy w zuciu neta i sie nim przejmowac na tyle, na ile przejmowalam sie dajmy na to rok temu.
Ta energia ze mnie splywa.
Widzialam dzis fotke naprawde odjechanej osoby, dziewczyna ma krecka na punkcie Oasis jak nic, caly pokoj, lacznie z sufitem ma w ich zdjeciach, plyty, plakaty.. Geee. Fajnie. Odjechane na maksa. Tez bym chciala miec jakis plakat ale do biletu na koncert nie dodali. Moze powinnam szukac.. sama nie wiem gdzie.
Dowiedzialam sie czegos, nad czym mysle. Nie wiedzialam, ze tak bylo, ale podobno bedac szczylem mowilam, ze wszystko powstalo z plastyku. Bylam b. mala i to podobno byla moja filozofia zyciowa. Jak ja sie z tego usmialam..
Ostatnio jest tylko panowanie nad soba, sztuczny usmiech i smiech i placz. Jak nie oszaleje, to pozyje. Jak oszaleje, tez pozyje. Dawno sfiksowalam.
Ten blog jest jednak ok. Bez "jednak".