Rzeczywistość! Sprawia, że wiesz, że oddychasz,
że stoisz na ziemi, podeszwą chodnika dotykasz.
Czasem znikasz. Ale zawsze powracasz.
To rzeczywistość mówi Ci, że nielekko w naszych czasach.
Tak to ona, znienawidzona ona, ona.
Zawsze powraca dagra digirak upalona.
Nawet wtedy, kiedy śpisz, ona jest przy Tobie.
Stój, nie uciekaj, daruj sobie.
Kiedy idziesz miastem w upalny dzień,
Już wiesz - rzeczywistością jest Twój cień.
Rzeczywistością jest cień Twojego przeciwnika
Co nie wnika w to, że ona wciąż go dotyka.
Znowu znika, zawinięta w bibułkę, pośliniona, zaklejona
i zjarana na spółkę. Zaczarowana, ale ciągle tu jest.
To też jak widzisz taki, taki miała gest.
I znowu, spychana na, na margines powraca w wielkim stylu
Twoim życiem obraca. Rzeczywistość, swoją świadomością,
niezgody kością, staje się trzeźwością.

Bo wiesz, słońce z deszczem wywołuje tęczę.