szukam natchnienia

ten okres przedsesyjny i sesja sama w sobie skutecznie zabija we mnie wszelkie odruchy niecodzienności
chciałabym umieć zdystansować się i wyjechać
nie mam do niczego głowy, już nawet nie pamiętam o tym, żeby marzyć

spadł w końcu ten cholerny biały śnieg a ja nie mam czasu i a co więcej chęci go podziwiać, skończyło się na kilku fotkach

otacza mnie swoisty rodzaj marazmu, którego tylko ja umiem doświadczać. nawet mi się nie chce z nim walczyć

zmuszam się do czegoś głębszego
nie potrafię
chyba mi z tym dobrze
inaczej - wygodnie