Rozmowa która nigdy sie nie będzie..

Myślałam,ze jesteś delikatna,mila. Zmieniłaś sie?Przepraszam,ale pamiętam inna Ciebie..I tak już pozostanie.
Jestem twarda. Jeśli chodzi o Ciebie- jestem ze szkła.
Jedynie to sie nie zmieniło.
Jednak. Bardzo wiele sie zmieniło. Pewnie nie wierzysz w to,a jednak.
Można żyć bez Ciebie.
Prawda.. Mozę nie żyć...ale stwarzać pozory Kotku.
Cokolwiek. Rozumiesz?
Nie nie zrozumiesz. Przecież masz swoje żelazne reguły. Byłam nimi zafascynowana jak sie poznałyśmy. Teraz juz nie. Sa śmieszne, bo jakże niedorzeczne.
Ja tylko chciałabym Ci pokazać jak u mnie jest inaczej.
Pochwalić sie..Całością życia nie mogę... Jednak jedna jego część jest zwycięstwem.
Istnieje bez Ciebie. Umiałam sie raz zaangażować emocjonalnie.
Umiałam!
Przeszłość, nieważne.Uspokój drżenie rak.
Kurwa. Ja naprawdę na takie traktowanie nie zasłużyłam.
Mam juz inne plany. Nie uklęknę juz przed Toba nigdy. Pewnie by Cie te słowa zabolały. Wiem to.
Chociażby to miało zagwarantowany skutek.
Nie uklęknę!
Wiesz? Traktuje siebie jako Kogoś.
Inaczej niż Ty,mnie.
Uszanuj mój świat. Nie prowokuj, bo ja nie popatrzę juz w Twoja stronę.
Proszę wiec, daj mi spokój. Trzymając sie swoich niedorzecznych zasad.
Ponieważ ja Magda Ciebie nadal kocham,tak samo jak tamtego lata.
Pożyw sie ta informacja i odejdź zadowolona.