i znowu dluga przerwa w pisaniu... i znowu tyle sie dzialo... duzo sie dzieje... 5 miesiecy... hmm... kupa czasu a zlecialo tak szybko... jest calkiem inaczej jak bylo... wzloty upadki po drodze sklaniaja czasami do myslenia... wlasnie i tu jest pies pogrzebany. za duzo myslenia. a mialo tak nie byc. niedziela. najgorszy dzien tygodnia. za duzo mysli przechodzi przez glowe, szczegolnie gdy sa napedzane deszczem i wiatrem tak przeszywajacym jak ten dzisiejszy... zatkane drogi oddechowe tez dodaja swoje do calosci...
duza rewolucja w moim zyciu. uczuciowym. czyzbym byl w koncu szczesliwy? czyzbym natrafil na kogos dla kogo moge postradac zmysly i wcale nie bedzie to zle? nie wiem. chcialbym. co bedzie pokaze przyszlosc.
bardziej optymistycznie? czas na edukacje. przyszly weekend to poczatek mojej drogi w kierunku tak bardzo przeze mnie ukochanym od dekady... siatkowka... zawsze chcialem by moje zycie bylo z nia powiazane i w koncu to marzenie czas spelnic. instruktor sportu. instruktor pilki siatkowej. trener II klasy pilki siatkowej. trzy etapy do pokonania. dam rade. musze.
a pozniej co? FCE... moze dalej i dalej...
wiem ze mialem milion pomyslow na zycie i mam je dalej... ale to chyba dobrze miec milion a nie miec ani jednego...
fotografia... moj sposob na wyrazanie siebie
moja dotychczasowa praca... satysfakcja
motocykle... poczucie wolnosci
i Ona... wszystko w jednej osobie...
it's too beautiful to be real...
i don't know...
i have hope...