Ostatnio Lee poznał kilku pracodawców. Przeważnie to niereformowalne jełopy. Szukają oszczędności tam gdzie ich nie ma, nie widzą potencjału pracownika. Generalnie usiłują wpasować pracownika w przestarzałe schematy funkcjonujące w ich żałosnych biznesach. Właściwie przyglądając się różnym przedsięwzięciom Lee dziwi się, że w ogóle one prosperują jeszcze.
Orientując się w rynku pracy Lee spostrzegł, że w Polsce największy popyt jest na dobrych, inteligentnych, wykształconych, sumiennych, znających języki obce, elastycznych, niekonwencjonalnie myślących, kompetentnych pracodawców.
Jaki więc sens najmować się do pracy, jeśli z dnia na dzień można poprostu zostać pracodawcą?