07/02/2008 21:39

"Zgubiłem się"

Za dużo światów. Z a dużo rzeczywistości obiektywnych, subiektywnych i sub-światów codziennego życia. Nie wiem gdzie jestem i to uczucie bynajmniej nie daje mi komfortu. To jedna z tych chwil kiedy nie ma z kim porozmawiać. Nawet ucząc się pewna wiedza może ci coś odebrać. Dzisiaj dowiedziałem się dużo na temat pamiętników, kronik. Dlaczego ludzie je piszą i w sumie mają rację. W skrócie powody dlaczego ludzie to robią i chyba dlaczego "Ja to robię":

1. Samoobrona, samousprawiedliwienie
2. Ekshibicjonizm - wyrzucenie z siebie, bo "ma się" taką potrzebę, drugie życie
3. Dążenie do uporządkowania swojego życia,
szukanie satysfakcji estetycznych działalności pisarskiej
4. Poszukiwanie perspektywy własnego życia
5. Wyładowanie własnego napięcia (szczególnie często przed samobójstwem)
6. Terapia osób z niedomaganiami psychicznymi
7. Zainteresowania ludzi wykształconych
8. Poczucie obowiązku (by nie zginęła pamięć o zeszłych zdarzeniach)
9. Dążenie do nieśmiertelności

Prawda naukowa jest okrutnie zabójcza. Pozbawia życie wszystko co najcenniejsze, własne wyobrażenia na dany temat, własne uczucia, niszczy przejawy wszelkiej indywidualności i poczucia wyjątkowym. Można się poczuć jak maszyna współczesnego świata, ogarnięta globalizmem i postmodernistycznymi trendami.

To wszystko jest żałosne, a ja niech pomyśle, do których obecnie punktów wyżej wymienionych najbardziej się przychylam: 2, 3, 4, 5 (czy to kwestia czasu?), 6 (czy ja jestem z niedomaganiami psychicznymi, kto ma to ocenić? Ja uważam, że Tak,) 7 (pojęcie względne, co to znaczy wykształcony? szkoła średnia czy mgr inż?).

Jedno jest pewne, każdy płaci za swoje błędy i swoje decyzję, więc może przyjmijmy tę zapłatę w Milczeniu!?

Podpisano: Ja, numerologiczny 4, urodzony w roku Szczura (cokolwiek to wszystko znaczy)