Szczyrk i okolice to oaza i raj, patrząc z perspektywy proletariackiego mieszkańca miasta. Sobotnia przechadzka górami, połączona z pomocą kolejki gondolowej na szyndzielnię to balsam dla duszy i radość, w odpowiedzi na kolejne nawrót nowotworu pracowniczego. Piękne dyskusje i konkretny humor , pięknie!
TO tyle pozytywów. Smutne ale tyle. No jeszcze oczywiście najważniejsza w życiu miłość nie zawodzi i daje wsparcie, doceniam doceniam.
Trzeba jak się okazuje wrócić myślami jeszcze dalej. Nie tylko kawałki nagrywaliśmy dla siebie i bez przeznaczenia, ale jak wspominam sobie nie myśleliśmy na początku o koncertach i...tyle. Wracamy. Gliwice zawiodły, apropos, nawal się usiądź i słuchaj. Jeszcze patrząc, że zaproszone osoby, pierwszy raz wizytujące taką imprezę, nie mogły zobaczyć nas w akcji tak jakbyśmy mogli wyglądać, ale dzięki za dobre słowa. I co ?
I nastała sobota. Rosja Radziecka grała z Królestwem Niderlandów i mecz musieliśmy przerwać w połowie, żeby iść na kolejny koncert. Na początku - extra. Sporo ludzi, dobra sala. Ale ale , nie wiem dlaczego, ale ale w moim obecnym mieście na tą imprezę przyszło głównie gimnazjum i... raz że my nie zmusiliśmy ich do zostania, w rozumieniu , że nasza muzyka im jest obca. A dwa , że chyba chodzą spać wcześnie i muszą być w domu o 23. Bo zaczęliśmy jakoś przed 23 i było słabo była pustka. Jeszcze dzięki prośbom "Majkel frestyle" coś osiągnęliśmy (oczywiście samo "freestyle" albo "Kecaj freestyle" nie wchodziło w rachubę) to ogólnie zagraliśmy próbę , a nie koncert. Ale nie ma załamka - oficjalnie. Wewnątrz czuję się zawiedziony i zniesmaczone, że tyle pracy i nic, ale także, że wróciliśmy i... po co?
Rozpoczyna się ten smutny tydzień w pracy, bolesny, zapowiadają się problemy. A w pracy, która nie cieszy, problemy oznaczają tydzień żałoby, dobrze, że przynajmniej wiem, że się spodziewam.
Przecież nikt nie mówił, że żyjemy dla przyjemności...(absurd)