I z czarnego kubka można dobrze popić gorącej, pysznej, z mleczkiem kawy.
Tak, ja znów o czerni. Ostatnio koszulka, wczoraj o Usherze a dziś o kubku.
Jeszcze tylko brakuje mi tylko pomalować sobie ściany w pokoju na czarno.
Owszem, rozumiem, gdybym miał salę kinową w mieszkaniu to jak najbardziej.
Niestety jednak takowej sali nie posiadam, a w moim pokoju czerń nie pasuje.
Wolę już mój, kochany, miodowy kolor ścian. Si, można przy nim porozmyślać.

Zaś co się tyczy rozmyślania, dumania et caetera, jak zwał, tak zwał.
To dochodzę, choć dopiero piętnasta, do wniosku, że to prawdziwie dziwny dzień.
Chciałbym, szczerze mówiąc, żeby ta minorówka pozytywnie wpłynęła na mnie.
Naprawdę tyle, nic więcej. Mogę nawet powiedzieć, że to drobnostką jest.

A czy coś jeszcze ? Tak. Jeden, mały, niewinny (?) szczegół, szczególik.
Coś, co wprowadziło mnie w "pożądany" stan podnerwienia i smutku zarazem.

(Chyba czas odwiedzić Panią Tego Miasta... .)