Co prawda bez maski tlenowej, bez butli i bez pianki, ale zanurkuję.
Wskoczę na głębiny publicystyki, piaru oraz polityki, popływam tam.
I nagle ? Rozbrzmiewa śmiech, który przepełniać raczy caluteńką salę.
Gdyż ? Drogi Kamil nie umie do tej pory przecież pływać. Więc ?
Na szczęście z opresji ratuje mnie to, że użyłem tutaj metafory, o.
W momencie gdy śmiech milknie, ja dostaję sygnał, by ciągnąć dalej.
A o czym to miałem ciągnąć dalej, niż jestem, dalej niż dym sięga ?
Fakt, o nurkowaniu, o pływaniu, o wszystkim, co z wodą związane.
Tylko, że trudno znaleźć coś z wodą związanego w lekturze Newsweeka.
Bynajmniej nie mam tu na myśli artykułów, bardziej sam fakt czytania.

Ale gdyby np. politykę porównać, przypuśćmy, do morza ? To ?
To mógłbym, mogę powiedzieć, że weń spokojnie da się utopić.
Mógłbym stracić życie dzięki wszelkiej maści aferom i konfliktom.
Pewno też hipokryzja i ułuda pozostawiłyby uszczerbek na zdrowiu.
Natomiast widok Lewicy byłby dla mnie bankowym wręcz zagrożeniem.
Mimo to ? Czasem warto zagłębić się w tym, co w Świecie piszczy.
A piszczy czasem, ba nawet często, wręcz przesadnie.

Masa głupot, mam tego świadomość. Tak, widzę, co przekazuję.
I nawet nie usprawiedliwi mnie trzecia kawa. Prędzej ... uśpi. O ironio.
Dobra, to ja idę poczytać.

(Niezrozumiale ? Niestety ego sum nonsensus.)