No chodź tu chusteczko, chodź. Chwycę Cię w dłoń i pomacham Tobą. Okay ?
I w tym, a nie innym, wypadku nie będzie mi trudno się żegnać. Oj nie będzie.
Gdyż ? Moment, w którym wydostaje się z dołka nie jest raczej chwilą smutku.
Nie powiem, że dołek jest czymś w stuprocentach zły, że jest naprawdę feee.
Powinienem też pamiętać, że w końcu on jest tym nawozem pod coś, co dobre.
Lecz wiadome, jak najmniej sytuacji w życiu, dzięki którym weń wpadamy.
A ja mogę powiedzieć, że już czuję się lepiej, że jestem praktycznie poza nim.
I teraz już wiesz chustko Ty moja po co chciałem, żebyś do mych rąk dotarła ?
Więc nie próbuj znikać mi z dłoni i pozwól, że pomacham mu, na do widzenia.

Aha, jeszcze miałbym małą, acz ważną, prośbę: by nie było za późno.

(Jeszcze uczynię zadość ziewaniu.)