bo czasem czuje, ze moglbym kupic caly swiat.

czasem czuje slodycz bardziej.
ona uwalnia, pozwala poznac zycie od kazdej strony od jakiej tylko chcesz, poczuc jego wszystkie smaki, uzyc tego zycia w calosci, i tylko horyzont wyznacza nam granice. pozwala widziec wiecej, pozwala zobaczyc wszystkie rzeczy, ktore na swiecie sa piekne. milosc slodycz slonce, la dolce vita.

mimo, ze to moja religia, to mowie z mala nutka ironii, tak jak w filmie.
bo patrzymy na siebie z boku, i dla tych po drugiej stronie rzeki tez wygladamy cokolwiek smiesznie, zachwycajac sie pieknem szczegolow, ktorych oni nie widza; pieknem roznic, ktore dla nich nie istnieja. bo dla nich to juz nie slonce fantazja i dolce vita, dla nich to walka o siebie szarosc wkurwienie i deszcz. to boli czasem, ale.
kazdy ma swoja droge.

wciaz wierze w nas