Co z tego, żeś Jest jeszcze wrząca, albo już gorąca, nawet bardzo ?
Skoro mogę tchnąć nad Tobą. Przynajmniej rozniosę woń po pokoju.
Zdajesz się grozić mi, że poparzę się, biorąc Cię do ust. Prawda ?
Więc ja powiem Ci, moja Droga, że na prawdę grubo się mylisz.
Uwierz mi, nim skończę to wszystko pisać, to Ciebie połowa ubędzie.
A gdybym miał być bardziej drobiazgowy, to nawet więcej niż pół.
Taki ze mnie gieroj, Droga Herbato, Ty karmelowa z wanilią.

Teraz tylko zastanawiam się, po co ja to pisałem ? Przecież to głupie.
Może usprawiedliwię się mówiąc, że dziwna października końcówka ?
Na dobrą sprawę ? Zdychaj Październiku. Ja przyjdę na stypę, obiecuję.
Ale proszę, pozostaw w spadku to ciepło. Niech trwa tak, do kwietnia.
Bo o później to się martwić nie będę. W końcu przyjdzie wiosna.
To może ja już pójdę ? Dopić tą Herbatę.

(Ecce najdziwniejszy z dziwnych ? Zgadza się.)