Oj przeczyłbym sam sobie, gdybym nie dostrzegał Twojego uroku.
Zakłamanym będę, gdy odwrócę myśli od Twojej tajemniczości.
Hipokrytą, jeślibym powiedział, że nie zerkam, w ogóle, na Ciebie.
Do tego, zupełnie gratisem, muszę uważać, bym się nie pogubił.

A chyba takich gróźb, takich faktów i takich opinii wolę unikać.
Z resztą ? Co ja gadam, żadne 'chyba' tylko na pewno, na bank.
I mam nadzieję, że widać to, że kocham się w Twoim widoku ?
Mowa, owczywiście jest, o Tobie, moja, Droga, Kochana Mgiełko.
Tylko czemu ja Ją zdrabniam ? Zamiast napisać, po prostu, mgło.

No co ? Mickiewicz miał Wereszczakównę, a ja mam Mgiełkę ;).
Dobra, dobra. Raczej, przynajmniej, troszkę przesadzam.
Cóż ? To może pójdę się napić tej herbaty. Już.

(Say goodbye ? Nie chciałbym.)