* * *

Czuły informatyk...
Pochyli się nad zdechłą myszką,
Pękniętym sercem procesora,
Spojrzy litości pełnym wzrokiem
W wygasłe oczy monitora...

Czuły informatyk...
Stacje omszałe skrzętnie ogląda,
Gdzie już tęsknota nawet nie mieszka
O wyprzedanych śni Afrodytach
Do których pociąg już nie przyjeżdża...

Czuły informatyk...
Zasłucha się, jak z jednej słuchawki
Popłynie strumień przebrzmiałych bitów
W pamięci szuka tego, co znikło
I przeminęło z barwą błękitu...

Czuły informatyk...
Nie skarży się na losu grymasy
Ból schowa w kieszeń, w duszy zakątku
Hodując uśmiech i wieczną odpowiedź
Że znów u niego wszystko w porządku

2 kwietnia 2009 r.