Przypomniałem sobie kilka rozmów z dawnych czasów. Okolice '96 roku.

I.

- Jutro ma być gorąco.
- No co ty, ja słyszałem, że ma być upał.
- Idzie wyż dwudniowy.
- Tak, właśnie, południowy.

II.

Siedzieliśmy w nocy na osiedlowej ławce. Tak czyste i gwiaździste niebo zdarza się niezmiernie rzadko na Śląsku. W pewnym momencie Karol wyciąga rękę i pokazuje kawałek nieba:

- o tam! wały móz!

(Karol zmarł kilka lat potem na raka mózgu, miał 17 lat)