Musialam wrocic, zeby to zapisac, zanim pojdzie w zapomnienie:
Kaly:
Espero q eso no te importa. Y no to juzgo por ello. Eres niña, porque Dios te hizo asi, el pajaro no sabe porque es el pajaro. Yo creo q el momento de realizacion vale por mil oraciones. Y si los he abierto y veo q no eres capaz de soñar, estas demasiado encerrada en la mierda de vida q se te pone por delante y q finaliza en lagrimas y una botella q no chupas tu, sino q la botella chupa de ti.

Gorzkie. Niesprawiedliwe. I za co? Za to, ze potrafie sobie radzic z wlasnymi problemami, za to, ze widze cos poza swoim nosem. Taki jestes dobry, Primero, taki zacny, taki otwarty. Tak duzo o mnie wiesz, a jakos nie pamietasz, jak skrzywdziles ta "mala dziewczynke", tego "ptaka, ktory nawet nie wie, ze jest ptakiem". Wiedz, najdrozszy, ze jesli dzisiaj nie potrafie nic z Toba dzielic, to jest tak dlatego, ze Tobie nie da sie ufac, a takze dlatego, ze wlasnorecznie zamieniles ta dziewczynke w kogos, kim wcale nie chciala byc. Tak naprawde, to obchodzisz mnie o wiele bardziej, niz ja Ciebie. Czego Ty ode mnie chcesz? Czego chcesz od tej dziewczynki, dlaczego nie pozwolisz jej dorosnac w spokoju? Nie do konca mial Jung racje, kiedy napisal "who looks outside, dreams; who looks inside, awekens". A moze i mial racje, ale czasem potrzeba nam snu. A teraz to zaczynam sie juz bawic w metafory, zupelnie jak Ty i rzygac mi sie zachciewa. Ty zyjesz ta swoja poezja, oddychasz nia, a potem srasz beztrosko na wszystkie strony. Cale to "gowno, ktore nie pozwala mi zobaczyc prawdy" pochodzi od Ciebie. Wielkie dzieki wlasciwie, bo gdyby nie ono, to pewnie dalej wierzylabym kazdemu takiemu jak Ty. Jestes obrzydliwy.