czas nadszedł by zastosować emocjonalną higieniczność. Trzeba. Potrzeba ucieczki od spraw mało ważnych i błahych rośnie. Znajomości toksyczne, choć uciekają gdzieś w dal, jeszcze podrygują tam za rogiem, resztkami sił. Od czasu, do czasu krzykną spazmem bólu i rozpaczy. Idę dalej. Dalej przed siebie, ku dawno obranemu celowi.
Nikt nikogo nie goni, nikt nie pogania. Idziemy obok siebie.



Dziękuję, że jesteś.