przekroczyliśmy granice poznania słodki Jezu jak dobrze że dostaliśmy się do kajuty dla matek z dziećmi, jak najszybciej muszę pisać! nie za dużo, ale przede wszystkim nie za mało!

to była szybka decyzja, bramy poznania były dla nas otwarte odkąd poznaliśmy Williama Harmantza i Schery Windstorma - dwóch wspaniałych ludzi. wielki magnes nie pozwalał nam się spotkać, nasze myśli były komplementarne, składały się w jedną, niszczycielską kulę armatnią, przez którą noce zlewały się z dniami a godziny z tygodniami

tak było i tym razem, gdy Schery deklamował moje słowa, to był fragment o wątrobie domu pierwszego, przecież myślałem że jednocześnie wleje w siebie pozostałe pół pierwszej tego wieczoru butelki ballentinesa, ściągne się z łózka pod mocno przysunięty do kolan stół, a jednoczeście wypalę trzy papierosy na balkonie i zaleje yerba mate myjąc matero. nie wiele brakowało, ale postanowiłem tak jak w tych wspaniałych sytuacjach będąc na granicy poznania, właśnie z nimi, oprzeć brodę na dłoni, słuchać i przytakiwać, pozwolić myślom spokojnie popłynąć tym nurtem, błyskawicznie go wypełnić i dokończyć sobą

nagle on mi powiedział że przez całe pierwszych pare dni spotkania zastanawiał się, czy gdy rozmawialiśmy i gdy tak robiłem, powiedział z głębokim zrozumieniem kiwając głową i wzrok mając gotowy, czy ja nie kpię, gdy tak patrzę, czy ja słucham, a najważniejsze czy ja to wobec kobiet stosuję, bo on już kilka w ten sposób zdobyłem

nie koniec!

nieustanne orgazmy intelektualne! wokół kobiet, wokół literatury, tematów które nazywam konspiracyjnymi, przy spokojnej nucie alkoholu, nieprzebranych ilościach tytoniu, na jajecznicy i bigosie, taaak
taaak!

papież c\'levar knagosław bękart słodowskiego kabel od podłogi - te tagi niesamowicie przydadzą mi się w przyszłości aby wyrwać kawałek teraźniejszości i skonfrontować go z tamtymi odczuciami, emocjami, tak!