Lubię tu pisać, ale stanowczo zbyt rzadko to robię.. Czytając dziś poprzednie wpisy myśle sobie- Ty, wcale taka tępa nie jesteś
jakby ktoś pisał to za mnie, emocje same się leją, w bezsensownych słowach, dla człowieka z boku niewiele jest, a przecież to całe moje życie
pare słów i wspomnienia jak wczoraj.
Jak Boga kocham..


Jak to się dzieje, że człowiek płacze? Nie chodzi mi o emocje, chcę faktów, mózg - emocje? Co się dzieje z naszym ciałem, że takie reakcje zachodzą?


Czy człowiek może żyć w dwóch światach? W tym rzeczywistym zdecydowanie mi nie jest dobrze, za dużo tego wszystkiego na raz, chciałabym mieć swój świat a nie świat podporządkowany reszcie świata i to jest właśnie mój drugi świat, świat marzeń - budzę się obok D. jak co weekend mówi mi dzień dobry, robię mu śniadanie i śniadanie do pracy, całuję na dowidzenia a kiedy wraca czekam w drzwiach ze świeżym buziakiem na twarzy ..
Jeden świat rani bardziej niż drugi, tyle że drugi rani bardziej niż pierwszy..
Do dupy człowieku. Umów mnie z Bogiem, mam tyle pytań..