*




Sławomir Różyc. Kroniki portowe. II. Kolchida.


Komentarz z dziennika okrętowego. Ela karowa.


pasł bezruch złudzenie światłem elektrycznym
rysy w wieczór długi w twarde kruki chyże
cień dłoni przejmował czarnymi dziobami
kolejny pasjans już Michał wykłada


czas minionych królów nazwał po imieniu
który z nich nas przetrwa w swym płaszczu sobolim
kruszec ich korony z mosiądzu ulany
choć nadal dworakom mowy brzęczą złotem


damy barw nie tracą pośród nich karowa
bo też wiotką z talii rozkładając ciepło
zaciekawiał siostry one zaś listownie
sprawiły wizytę siląc niespodziankę


radził doktor Wilczur składając stetoskop
- Trzeba mu odmiany w te dni najtrudniejsze





VII. Dama karowa po morzu tęskniąca




połacią szeroko jakiej sukni plisy
wzbierają po wodzie czuprynami sinej
mocy co nimi w górę by usta otworzyć
nie zdążą przed inne i szepty ich spodem


prze połać bryzgi czując bielą stromy
po dłoniach z falą masztem żagiel chromy
zeszkli się po wodzie wyniesie z szeptami
tako wyraźnie zmarszczek w oczach sploty


każda powtarza Gdzie mój słodki jasny ?
Ten w dłonie silne znów pochwyci biodra
Ten lgnął pod plisy gdy falowałyśmy
nad jabłko masztu na wspólny początek







VIII. Nocne rozmowy z Królem Olch.


Poukładać życie układać w szufladzie
skąd tyle paprochów pióro okulary
ktoś bez wyobraźni przyniósł kalendarzyk
Piórem na papierze nazwij wreszcie sprawy
Często tak robimy z dziesięciu powodów
- U ciebie się mnożą nagle do dwunastu
Wiesz skoro podglądasz płaczę mniej niż inni
Dziwnie obsceniczne Stacje Twojej Męki


Ale Michał Anioł nie będzie cie słuchał
- Nie ważne czy słucha a ważne dlaczego ?
Bo Panią Snu jesteś jansenistko z kosą
Michał cie rozpoznał w starym manuskrypcie
Ale on wygląda po czterdziestce z lupą

powoli materializująca się zjawa wyraźnie wzburzona
kpinami z Michała Anioła

Sam żonę obwiniasz a milczysz o Pierwszej


Pozwól że zapytam : A masz ty sumienie ?
Panem Złudy jestem w wymiarze niemieckim





IX. Cenzura szpitalna.


cała prawdę o nas przez szpitalną pralnię
cierpliwie w parze w obrotach wirników
tłumok bezeceństw wątków nieudanych
proszkiem skwapliwie prześledzi cenzura

nowelka Stacha tego od marskości
któremu kobieta w spodniach od piżamy
skracała gumę często czarną nitkę
troskliwie na supeł okrętkę ściągając

przebieramy Ciemko i znajduję wątek
kiedyś Heli Stacha odgryziony zębem
że skorzystają z cudownych uzdrowień
na razie czekają na wodę z Fatimy

słowa na okrętkę z nitek kontrabandę
rozciągam pamięć na wychudłe biodra







.. tabor rusza :)))



>