Kiedyś nosiłem serce na dłoni idąc do niej, musiało wypaść, widziałeś moje dłonie. Te czasy uciekły w pizdu, bezpowrotnie.
Ty chyba widzisz we mnie kogoś kim nie jestem, wierzysz we mnie i to niestety całym sercem..
Mogłem więcej by ten cel tu osiągnąć i chuj mnie strzela bo mój tercet: rozum, słowa, serce, znów nie działał wspólnie.
I chyba znów wpadne w bagno ale wojnę ze światem sam rozegram. Jeden dzień może zmienić wszystko, w jeden dzień mogę stracić wszystko..
Jedno słowo może sprawić że polecę, tym samym słowem mogę zburzyć Twoją fortecę. Daj mi chwile, nie wiem ile przede mną jeszcze.
Idę dalej..
Płacę za błędy i powiedz mi co z tego? Czy dziś byłbym kimś innym nie popełniając ani jednego?
Jakieś cztery lata temu byłem pełen życia, potem było kilka razy kiedy chciałem szczerze zdychać..
Szkoła, dziewczyna, dom, praca ale co to znaczyło skoro ciągle coś było nie tak.
Los zamyka drzwi, do których nie ma już kluczy i nie ma leku na zło kiedy wszystko w co wierzyłeś nagle pęka jak szkło..