brakuje mi gry. brakuje mi bólu mięśni, poobijanych rąk i krzyków. brakuje mi kibiców, brakuje mi treningów, brakuje mi tego wszystkiego, co wiązało się z MOIM sportem. teraz oglądam mecze, czytam komentarze i myślę: kurwa mać, mogłaś tam być, mogłaś tam grać, gdyby nie to kolano. los to ironiczna dziwka. daje Ci talent, odbiera możliwość realizowania się. dzięki.