Dużo za mną już życia, wędrówki duszy więc chcę spokoju, a nie szarpać się za kilka stów.
Iść w przód nie musząc patrzeć w tył lub czuć, jak los obraca plany w pył znów.
Wierzyć, to zmienić móc świat za pomocą słów, wybijać znów biały puch łowców snów..
Żyłem w miejscach gdzie się łączył bruk i ból. Gdzie giniemy dla lepszego jutra, nie dla chromu drogich fur.
Gdzie na końcach swoich rzęs zatrzymuję tych, bez których życie straciłoby sens. Razem łatwiej widzieć świat jakim jest.
Po ciężkim dniu odreagowywać stres, wsłuchując się w ukryty w mieście szept..
Ja i Ty - zero łez, tylko śmiech. Więc, kiedy wszystko straci sens dobrze wiem, że będziesz wciąż na końcach moich rzęs..