Wpis który komentujesz:
Twój ojciec ma raka
Twój ojciec ma raka
Twój ojciec ma raka
Wracam do domu samochodem i powtarzam to w głowie, aż do wybuchu paniki. Równie dobrze mogłabym sobie wmawiać, że jestem Kim Kardashian albo wygrałam 10 mln zł. Taki sam poziom abstrakcji. W końcu do mnie dotarło. Fala histerii, płacz, problemy z oddychaniem.
Niech ktoś mi powie, jak po tylu latach zacząć ze sobą rozmawiać - tak szczerze. Jak powiedzieć - dziękuję, dzięki Tobie jestem kim jestem i wszystko co osiągnęłam zawdzięczam Tobie. Dzięki Tobie mam poczucie własnej wartości. To Ty pchasz mnie do przodu, motywujesz i dodajesz sił. Zawsze można na Ciebie liczyć.
Mam poczucie, jakby takie wyznania po tylu latach są przypieczętowaniem porażki i intymnym, ale głośnym przyznaniem: umrzesz.
Ha, czuję się jak bohater jakiegoś gównianego filmu.
Twój ojciec ma raka
Twój ojciec ma raka
Wracam do domu samochodem i powtarzam to w głowie, aż do wybuchu paniki. Równie dobrze mogłabym sobie wmawiać, że jestem Kim Kardashian albo wygrałam 10 mln zł. Taki sam poziom abstrakcji. W końcu do mnie dotarło. Fala histerii, płacz, problemy z oddychaniem.
Niech ktoś mi powie, jak po tylu latach zacząć ze sobą rozmawiać - tak szczerze. Jak powiedzieć - dziękuję, dzięki Tobie jestem kim jestem i wszystko co osiągnęłam zawdzięczam Tobie. Dzięki Tobie mam poczucie własnej wartości. To Ty pchasz mnie do przodu, motywujesz i dodajesz sił. Zawsze można na Ciebie liczyć.
Mam poczucie, jakby takie wyznania po tylu latach są przypieczętowaniem porażki i intymnym, ale głośnym przyznaniem: umrzesz.
Ha, czuję się jak bohater jakiegoś gównianego filmu.
Inni coś od siebie:
Nie można komentować
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
(pomarańczowym kolorem
oznaczeni są użytkownicy nlog.org)
bezcukru | 2015.08.17 17:42:00
jeszcze nie wyrokuj, naprawdę. jest duża szansa, że wszystko się skończy zupełnie odwrotnie, niż się boisz. to nie może być tak proste.