' (...,0) Teraźniejszość nie istnieje, rzeczywistością jest fantazja. Puszczają wszelkie hamulce, myślisz jasno, choć nie myślisz wcale i czujesz że tak powinno być. Powoli tracisz kontrolę, w Twoich żyłach krąży ciepła chemia, wszystko zaczyna płynąć. Uszkodzenie mózgu? Zapominasz o bólu, przestajesz cierpieć, chcesz LECIEĆ. Ludzie nie są już zagrożeniem, znikła niepewność. Jesteś w chmurach, otwarty na oścież jak astronauta na orbicie. Stąd świat wygląda pięknie. Jak nimfoleptyk dręczony rządzą tego, co nieosiągalne. Dla kilku chwil oświecenia ryzykujesz obłęd, tyle myśli, tak płytka pamięć... Każda myśl ginie w oczekiwaniu następnej, ogarnia nas wszechobecna miłość. Płyniemy razem, jesteśmy jednością. Gdy tak mogło być zawsze, absolutna wspólnota, jest nam dobrze ze wszystkimi, wpadamy w rytm, jesteśmy w ruchu, uciekamy, czas się żegnać, chcemy tylko być szczęśliwi, tak... (...,0) '