Wpis który komentujesz: | ze spuszczoną głową chodzę po cmentarzu mojego serca kilka mogił bez wspomnień - przystaję na chwilkę - w kąciku pod wierzbą świeży wieniec często siadam na ławeczce wpatruję się we wspomnienia lubię rozmawiać z białym krzyżem to ON – nie TY dał mi nadzieję – powiedział – to co umiera ZMARTWYCHWSTAJE! |
Inni coś od siebie: |
Nie można komentować |
To stwierdzili inni:
(pomarańczowym kolorem oznaczeni są użytkownicy nlog.org) |
SREBRNA | 2002.06.01 11:48:39 natiuralny porzadek swiata....PELEN NADZIEI - PELEN ZYCIA!!! :)))))) |