Kilka dni temu poznalam wiewiorke ktora mieszka w naszym lesie. Sliczne stworzonko. Bardzo energiczne i smiale ale nie do konca. Obserwowalam ja dluzsza chwile jak szperala wsrod lisci debu.
Fantastyczne. Nowy mieszkaniec naszego lasu...:,0)

Dzis rano znow spotkalam wiewiorke. Nieruchoma, lezala na srodku ulicy. Z pyszczka saczyla jej sie krew. Male cialko, zimne i mokre od deszczu...ten sam pyszczek, ta sama ruda grzywka...Ale oczka zmatowiale, lapki sztywne. Kolejna bezsensowna smierc .