Nie powiem MU tego! Choćby nie wiem jak cudownymi oczyma na mnie patrzył, choćby nie wiem jak mnie całował, choćbym nie wiem jaką miała na to ochotę, choćby słowa nie wiem jak naperały na usta, choćby myśli nie wiem jak uciskały umysł... Nie powiem!
ON powie mi to pierwszy, tak postanowiłam. Zresztą ON wszystko rozumie, lepiej niż ja. ON pierwszy wypowie te dwa przeklęte słowa. To nie ja mam być niewolnikem.
Tak długo na NIEGO czekałam. Myślę, że ja go... i że ON mnie...
Tak... Boże spraw, bym w końcu odnalazła siebie!
Dziękuję Domi, że jesteś!