I znowu pada deszcz...

za oknem szarko i morko - taka pogoda takze jest piekna... mozna wyjsc, zmarznac pozadnie, mozna stanac na ulicy, odchylic glowe do tylu i czekac na kropelki deszczu, ktore zmyja z naszej twarzy trudy codziennosci;

uwielbiam, gdy jest szaro i morko...
wtedy nie widac az tak wyraznie pogorzeliska, w jakim zyjemy... szare, ciezkie, betonowe plyty zlewaja sie z szaroscia asfaltu, szaroscia ziemi... i tylko gdzieniegdzie dostrzec mozna resztki, drobniutkie slady ludzkiej dzialalnosci... wystajace niepewnie zielonkawe listki drzew i krzewow, czasem kilka zdzbel trawy... a wszystko to dla nas, lecz jak czesto nie zauwazamy, jak pod naszymi stopami ginie swiat...

tak - zadepczemy nasza rzeczywistoac, unicestwimy samych siebie... tylko po co???