Tkwię jak drzazga pod Twoim paznokciem i trzęsę się jak liść...
Nie chcę Cię stracić...
Nie chcę być z Tobą...
Pragnę spokoju...
Nie znoszę ciszy...
Przytłaczają mnie Twoje problemy, jakby mi własnych brakowało...
Nie mam już siły, nie mam już sił, by nosić plecak naszych zmartwień! Nie rozumiesz?
Serce mi pęka, łzy barierą przeżynaja oczy, łzy jak krew słodkie, jak ogień gorące, jak Ty... nie mające pojęcia o niczym.
Obok Ciebie, a jednak tak daleko
Z Tobą, a jednak sama
W Tobie, a jednak wysoko ponad Tobą
Ty... nie wiesz
Ja... wiem za dobrze
My... nie isteniejemy