Dla takich chwil naprawde warto zyc. Postanowilem wczoraj zrobic Kizii niespodzianke i pojechalem do Niej zebysmy mogli pojsc na spacer z Jej psem. Dla takiego usmiechu jaki zagoscil na Jej twarzy gdy mnie zobaczyla naprawde warto zyc. To jest to czego mi brakowalo przez prawie 19 lat mojego zycia: swiadomosc ze jest osoba ktora naprawde i autentycznie cieszy sie gdy mnie widzi (ze wzajemnoscia oczywiscie,0).
Rzecz jasna moja kochana Maruda nie bylaby soba gdyby na koniec troszke nie pomarudzila i nie ponarzekala ze przyjechalem tylko na godzinke ale i tak to byl jeden z najprzyjemniejszych spacerow z psem na jakim bylem. :,0)