Troche czasu zajelo mi oswojenie sie z nowa sytuacja zaistniala w moim wielkim swiecie...
Kociak jest kociakiem stuprocentowym, co nie oznacza, ze wkrotce bede mowila o nim "moj Kociak".
Przedwczorajszy wieczor byl udany, bo spontaniczny.
A mi spontanocznosci na co dzien brakuje. Swoja mi juz nie wystarcza.
I tutaj nagle jeden telefon, Kociak juz jest, spacer.
I wszystko potoczylo sie nagle,plynnie i swobodnie.
I w zgodzie ze sama soba. A o to wlasnie martwilam sie najbardziej...
Coz wiecej moge napisac?
Jego pocalunki spadly na mnie jak zloty deszcz z nieba.
Moje usta zamiast "nie" mowily "tak,tak,taaak"...
Rozjasnilo sie niebo,moje dlonie staly sie cieplejsze...
To byl jeden z tych wieczorow, ktorych nie zapomina sie do konca swego istnienia . . .

A wczoraj mimo,ze od rana w dobrym nastroju, wieczorem zamienilam sie w "siedzacy" wulkan.
Urodziny mojej Ani, czyli wieczor w gronie przy stoliku tam gdzie zwykle.
I Tomek, ktorego juz sam widok draznil mnie jak nigdy.
Az wreszcie cos sie we mnie zlamalo i patrzac mu w oczy powiedzialam, co, jak i dlaczego.
Nie moge caly czas prowadzic go za reke.
Planowac i byc ta,ktora daje i patrzy na wszystko z gory.
On juz wie, ze samo uczucie nie wystarcza.
Ze ja chce rozmowy. Dotrzymywania slowa. Inicjatywy i zainteresowania.
Jestem kobieta, i mam do tego prawo.
Nie wymagam rzeczy materialnych, sama sobie kupie.
Hany dziwi sie, ze wciaz z nim jestem.
Ano, jestem jestem... Jestem.

Moja spodniczka wzbudzila wczoraj powszechne zainteresowanie wiejskiej ludnosci.
Jestem lalka,wiecie..
Smutne, ale z perspektywy czasu do przyjecia.

Soundtrack z "Fast and furious" od paru dni niezmiennie kroluje w moim "top ten".
Zaczynam sie wkrecac w zakrecony swiat samochodow.
A swoja droga, to przydalo by sie prawko.
Poczekam jeszcze ten cholerny rok, nie mam wyjscia.
Moje typy: Seat Leon Cupra, Peugot 206cc, Subaru Impreza.
Slinka cieknie.