--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dlaczego?
Każdy tłumaczy się z założenia bloga na samym początku. Jakoś zapomniałam, więc nadrobię teraz.
Po pierwsze na złość.
Niedawno oglądałam w TV jakąś dyskusję, dotyczyła feralnego odcinka Teleranka,
po którym została zwolniona z pracy cudowna kobieta, która była częścią mojego dzieciństwa - Pani Barbara Karwat.
Odbył się samosąd, czarownica spłonęła. Zdaje się K.Durczok miał gościa
z tak zwanej ligi polskich rodzin. Człowieczek ten powiedział, coś w guście,
że blogi są odmianą ohydnego ekshibicjonizmu i że to szkodzi dzieciom (nastolatkom,0).
Moje osłupienie na tak zwerbalizowaną dosyć wątpliwą tezę trwało dobrych kilka minut.
Co prawda nastolatka ze mnie żadna, ale tak na złość LPR i reszcie postanowiłam
zwiekszyć populację nlogo/blogujących.
Po drugie, brać i dawać.
Lubię czasem czytać n/b-logi, to jak powieść w odcinkach. Upatrzysz sobie jakiś ciekawy czy zabawny
i śledzisz z dnia na dzień. Dla równowagi tez wypada coś dać.
Po trzecie na własną złość...
... bezsilność lub chandrę pomaga pisanie. O! Zwłaszcza na złość!
Usiądę, napiszę, poprawię, napiszę od nowa, zdystansuję się i już po złości. Działa.
Po czwarte na nudę lub wymówkę,
gdy wypadałoby zrobić coś na co nie ma się ochoty, wszak pisanie to bardzo twórcza i rozwijająca czynność,
a jakies tam mycie podłogi niech poczeka (wszak niedługo przyjeżdża MJZzW. ;,0)
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------