ktokolwiek pisal wiersze wie, ze najlepsze sa te nieplanowane - wiersza nie da sie zaplanowac. mozna jedynie spisac to, co blaka sie w danym momencie po naszych umyslach. jedyne przyjmowalne zamowienie to potrzeba jaka odczuwamy w danej chwili.

w szkole ucza bzdur - nie da sie zinterpretowac wiersza stosujac zasade "co on chcial przez to powiedziec?". to calkiem bez sensu. moze nie chcial powiedziec nic? moze pisal tylko dla siebie? moze te slowa maja tak osobista wartosc, ze nigdy nie zintertpretujemy ich tak, jak myslal o nich autor...

nie ma wiec jednej jedynej poprawnej interpretacji utworu. wlasnie tym charakteryzuje sie poezja - odbieramy ja tak, jak nam pasuje. interpretacja, ta prawdziwa, moze polegac jedynie na tym, ze pozwolimy przeczytanym slowom zgrac sie z melodia serca.

dobra, koniec tyrady ;,0)