Gości mamy, tym razem znajomych Acheronta. Ona - zbyt milcząca, żeby coś o niej powiedzieć, on - anarchista świeżo upojony przeżyciami z Przystanku Woodstock. Jego opowieść jest opowieścią o ciągłym "upierdoleniu" tanim winem. Opowiada o tym z dumą, jak wojownik, który przeżył walkę.

Acheront prostuje: on nie jest jego znajomym. Jest osobą towarzyszącą dla młodej pani w pociągu, brat.

Różnice między tłumaczeniem pierwszych wersetów Księgi Rodzaju w Tysiąclatce i angielskiej Biblii Króla Jakuba: w Tysiąclatce 1,1 brzmi "Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię", KJ - "... heaven and earth". Polska wersja przywodzi na myśl podział między fizycznym niebem a ziemią, angielski rozgranicza fizyczne niebo - "sky" i "niebiosa" w sensie religijnym, "heaven". To stawia werset w innym świetle, oddzielenie świata materialnego i duchowego. To był dzień pierwszy, a sklepienie, które nazwał niebem, Bóg stwarza drugiego dnia i chyba nie robi drugi raz tego samego.
Jest to kwestia różnic między polskim a angielskim, ale już drugi werset przynosi poważniejszą różnicę. "Ziemia zaś była bezładem" i "The earth was without form" - ziemia była bez formy. "Bez formy" to "bezład"?

"... ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód" - "and darkness was upon the face of the deep". "The deep", głębia, tehhome, ma wprawdzie ocean jako jedno ze swoich znaczeń, ale przegląd miejsc, w których występuje to samo słowo w oryginale pokazuje, że przetłumaczenie go jako "wody" jest znacznym nomen omen spłyceniem, bo ma znacznie ciekawsze i sensowniejsze w kontekcie Rdz 1,2 znaczenia metaforyczne. Lub: mroczne.

Tysiąclatka wydaje się być przetłumaczona tak, żeby uniemożliwić jakiekolwiek kabalistyczne skojarzenia, a nawet pozbawione ezoteryki refleksje wynikające z wieloznaczności wyrazów. Tłumaczenie to sprowadza, tam gdzie można, wszystko do najprostszych i dosłownych znaczeń. I za to nie lubię Kościoła Katolickiego o wiele bardziej niż za mieszanie się w politykę, nieżyciowość i obłudę.