szablonE - księżyc

Czym że jest nasza planeta?
Darem Boga wszechmogącego?
Czy może miejscem istnienia wszelakiego?
Może jednym i drugim?
A może niczym?
Domem naszym czy zagładą?
Matką naszą czy może obłudą?
Szczęściem naszym czy nieszczęściem?
Pięknem nieograniczonym czy może złem nieposkromionym?
Powiem wam tylko, że jednego nie wiem...
Dlaczego wciąż jeszcze niszczymy naszą ziemie...?

autor: LebSter 18

wiersz ze strony: http://www.wiersze.bej.pl/

21:27, butik6
skomentuj (3) »

Nasza planeta

Zabierz mnie stąd... daleko,
tam gdzie toną chmury
posrebrzane blaskiem słonecznej natury.
Zabierz mnie... i ukryj,
zamknij w światku małym,
tak by twoje dłonie utrzymać zdołały
- naszą wspólną jawę, planetę stworzymy
skąpaną w promieniach,
słońcu je skradniemy.
Będziemy wśród rosy stąpać na bosaka,
otulimy wrzosem wszystkie nagie lata.
Tam niebo swą nagość nam samym powierzy.
Projektować gwiazdy będziemy i księżyc,
by już w naszym świecie nic nigdy nie gasło.
Będę wracać zawsze, gdy się zrobi ciasno -
- na ziemskim padole,
który dziś przygniata
całym swym ciężarem,
już nie pragnę świata.
Zabrzmiało znów echo w głębinie jeziora,
tak jak moja dusza jęczy, że jest chora.

autor: Monika Bąk

wiersz ze strony: http://www.wiersze.bej.pl/

21:25, butik6
skomentuj »