07:54 / 19.03.2004
link | Siedziałam na zielonej, skórzanej kanapie w poczekalni... Podeszła do mnie dziewczyna i zaczęła wykład na tamat: jak pielęgnować przekłute ucho... Trzymałam w ręku wizytówkę, to właśnie wtedy pomyślałam sobie, po co ja to wszystko robię... Po co świadomie narażam się na ból...? Zrobiło mi się gorąco, przez chwilkę chciałam stamtąd uciec... Powiedziała, że teraz muszę iść po schodach... Pobiegałam... Przed moimi oczami ukazałam się kozetka, byłam dzielna... Zaczęłam gadać z dziewczyną, która miała zrobić mi kolca... Szczerze powiedziwszy tak mnie zagadała, że spojrzałam w swoje odbicie w szybie i zobaczyłam grubą igłę w chrząstce... Nie, nie bolało... Chyba strach mnie uczulił na ten ewentualny ból... Narazie spełniłam moje jedno marzenie, będzie tego więcej... Jednak mogę w życiu dużo osiagnąć... |
|
