09:38 / 04.08.2004
link | Sprowokowałam spotkanie z K. Nie dlatego, że chciałam... Dlatego, że musiałam... Musiałam Go zobaczyć... Może te 20 minut to nic, dla mnie wystarczylo, żeby być pewna tego, że nadal coś do mnie czuje... Pewnie jakbyśmy teraz rozmawiali poważnie powiedziałabym mu to wszystko... Nigdy nie potrafiłam Go okłamać... Co z tego, nie opłaciło się...
Idę na spacer z Ł. Nie, nie cieszę się... Wręcz przeciwnie, liczę że będzie padać deszcz i nic z tego nie wyjdzie... Wiem, jestem okropna... Za błędy się płaci... Dałam mu szansę, więc teraz muszę to wszystko odkręcić... I nawet wiem jaki będzie scenariusz... Jeśli dojdzie do tego spaceru nie będę się zachowywać jak JA... Z powodu zwykłego strachu... I będę mieć nadzieję, że tym Go zniechęcę...
Tylko nie mów, że robię źle... Ja o tym doskonale wiem... |
|
