Bilans jest następujący.
* Super się bawiłam we Wrocławskiej Wuzetce ^_^
* Nie wiem co jest gorsze, stanie we Wrocławiu w hali PKSu ok 22-23, stanie ok 22 w niedzielę na przystanku MPK w moim mieście czekając aż przyjedzie 'rydwan do domu' czy może przejście o tej porze przez połowę miasta. W każdym razie strach jest obecny.
* Dwa dni później (czyli dzisiaj) straciłam i odzyskałam portfel w niecałe 30min. Następnie załapałam się na kolejne praktyki, pojechałam na uczelnie zdać indeks i do mamy do pracy zawieść jej L4. Kupiłam krzyżówki z akcji charytatywnej, zabrałam mamie 400 punktów z EraPremia na bilet do kina za raz po tym jak 40-50min czekałam na swoją kolejkę. Po powrocie do rodzinnego miasta zakupiłam 2 fajne bluzki w jednym sklepie co zajęło mi ok 7min a koszt w sumie wynosi 48zł, wieczorem zdałam sobie sprawę z braku kolczyka (od Mojego Skarba :( ) i rozpaczałam, przez parę godzin siedziałam przed TV w łóżku rodziców towarzysząc mamie w trudach choroby po czym mama odnalazła zatyczkę od kolczyka właśnie w łóżku, a ja niedaleko niego - kolczyk.
'Always look on the bright side of life.'
'Tyle było dni do utraty sił, do utraty tchu tyle było chwil. Gdy żałujesz tych, z których nie masz nic, Jedno warto znać, jedno tylko wiedz, że... Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy. Ważnych jest kilka tych chwil, tych, na które czekamy.'
* Wniosek jest taki jak powyższe cytaty + to, że wymagam stałej opieki... To z kolei jest cholernie irytujące (nie tylko z mojego punktu widzenia).
|
