smutek
chociaż tęsknię za tym miejscem każdego dnia, chociaż tu są wszyscy Ci, których jeszcze Kocham, na których mi zależy, dla których to wszystko ciągnę, żywi i umarli, ze mną i wcale nie, tęsknię za nimi do krwi i do łez, każdego dnia, to już nie umiem tu żyć, bo każdej z tych ścian tak bardzo nie zdążyłam zaznaczyć sobą...
proszę, zabierz mnie do lasu...
|