22:29 / 01.09.2010
link
komentarz (1) | dzisiaj coś o tych, którzy nas kochają a my ich olewamy oraz o tych, którzy nas olewają a my ich kochamy.
No właśnie, właśnie...
Czemu tak kurwa jest?
Jestem na etapie mega szaleństw w clubach( co jest prawdopodobnie spowodowane zerwaniem baaaardzo krótkiej smyczy), wychodzenia z nich kiedy na zewnątrz już jasno, przeróżnych wariactw, drinkowania etc, etc... jest to chyba najlepszy okres mojego życia, pragnę z niego czerpać jak najwięcej... ale oczywiście nie ma tak dobrze - brakuje w nim czegoś bardzo istotnego - bliskości, poczucia że jest ktoś, komu na mnie wykurwiście zależy, że zrobi dla mnie wszystko bez najmniejszego zająknięcia, ale...
No więc jest taki KTOŚ. powiedzmy że ma na imię Michał... Jeszcze w życiu nikt się tak nie starał o moje względy - kwiaty na każdym spotkanu, czekoladki, sratki, kolacje, kino - tak od pół roku. Ideał. Spokojny, dobrze zarabia, przystojny (oh, mogłabym do jutra wymieniać jego zalety). Ale (na Boga!) nie czuje nic do niego! Wątpię czy to się zmieni...
Nie mogę znaleźć nikogo właściwego, kto będzie w 100% spełniał moje wymagania, oczekiwania itd. Zawsze brakuje "tego czegoś", tej chemii, motylków, zauroczenia...
Przez ten ostatni rok spotkałam 2 facetów, którzy NAPRAWDĘ mieli "to coś", ten magnes, który mnie do nich ciągnął. Co tych dwóch kolesi łączy?
Otóż to, że nie wykazywali zainteresowania mną, to ja musiałam się starać, żeby mnie zauważyli. Mimo, że z wyglądu nie są 'bogami' to coś do nich mnie tak strasznie ciągnie, że nie umiem tego opisać.
CZemu tak jest ze nie doceniamy tego, co mamy na wyciągnięcie ręki? Od zawsze moją taktyką na zdobywanie kolesi była totalna olewka. Pani niedostępna. W 90% działało. Ale jak mogę olewać kogoś, kto mnie olewa?? Wiadomo że z tego nic nie będzie... Narzucanie się nie jest absolutnie w moim stylu... Smak odrzucenia jest okrutny.
so what am I supposed to do?? does anybody know?? |
