11:13 / 15.08.2012
link
komentarz (0) | Słowa.
Nie są ważne, ale są potrzebne.
Uprościliśmy kontakt ze sobą do minimum,
potrafimy do siebie mówić, pisać, ale czy faktycznie potrafimy się zrozumieć?
Wszystko przyjmujemy do siebie po swojemu, nie zostawiamy żadnej tolerancji dla tego,
że ktoś mógł mieć coś zupełnie innego na myśli...
Upraszczamy każde zdanie do słów kluczy, które dla nas mają zupełnie inne znaczenie.
Uczucia.
Opuściły słowa. Sprowadzają się do gestów, pokazują jak bardzo jesteśmy upośledzeni.
Jak bardzo nie potrafimy ich poprawnie odczytać,
ponownie sprowadzamy każde do swojego \"dekodera\" i ponownie ponosimy porażkę.
Co czujesz jak to czytasz?
Głos w twojej głowie podpowiada:
smutek, złość, a może po prostu traktujesz to jako parę głupich zdań rozżalonego frajera, który nie ma nic do roboty?
Nie zmienię twojego życia, ale może inaczej spojrzysz na świat i odkryjesz coś nowego,
a wtedy dopadną Cię...
Emocje.
To na nich się skupiamy, to w nie przeobrażają się wszelakie bodźce, z nich rodzą się uczucia,
przekształcane w karykaturalne słowa, które tracą wszystko to co chcieliśmy przekazać...
Nie potrafimy czytać, to w pustych wierszach znajdziemy to co właściwie myślimy, ale czy to znaczy że nie myślimy nic?
|
