Rok 2015 jest jakimś armageddonem mojego życia. Pozmieniało się wszystko, co przez ostatnie, przynajmniej dziesięć lat, było constansem.
Wszystko.
Nawet siłownię zmieniłam.
A przecież najstarsi górale nie wierzyli w to, że porzucę swój matecznik.
Ale tak to już jest, że przychodzi dzień, w którym zdajesz sobie sprawę, że jesteś w miejscu, w którym zrobiłeś już chyba wszystko, co miałeś do zrobienia, że poznałeś już wszystkich, których miałeś poznać i przyjąłeś nóż w plecy od wszystkich, od których przyjąć miałeś.
I wtedy jest czas na to żeby odejść.
Dla własnego dobra.
*
|
