manekiny maja ślepe piersi

kształt łydek jak napięta struna

dźwięcząca wiecznie

chłodnym tym samym tonem

manekiny mają włosy skończone

a twarze szczupłe

zapatrzone w siebie

spod przymkniętych powiek

manekiny

pogardzają tłumem

nie drżą

w istnieniu doskonałe

nieruchome

rozpościerają palce chwil

nad mijającą barwą jedwabiu

z twarzą przyklejoną do szyby

pod suknia

pod szeleszczącą suknią

jestem wspaniałym elastycznym manekinem

This girl I know needs some shelter
She don't believe anyone can help her
She's doing so much harm, doing so much damage
But you don't want to get involved
You tell her she can manage
And you can't change the way she feels
But you could put your arms around her.

I stand in front of you
I'll take the force of the blow
Protection.

Dzisiejsza notka będzie specyficzna nie będzie w niej żadnych JAJ czy innych takich, będzie poważna, normalna.

Znalazłem niedawno ciekawy tekst, jego część zamieszczam tutaj. Więc oto i ona:

"Jeśli zaakceptujesz ruinę tego, co było treścią twego życia, kiedy pokornie zaczniesz odbudowę zużytymi już narzędziami; Jeśli potrafisz na jednej szali położyć wszystkie twe sukcesy i potrafisz zaryzykować, stawiając wszystko na jedną kartę, jeśli potrafisz przegrać i zacząć wszystko od początku, bez słowa, nie żaląc się, że przegrałeś(...,0), to jesteś Człowiekiem."

Daje do myślenia.

CO BYLO WCZESNIEJ - JAJKO CZY QRA?