22:43 / 03.04.2008 link komentarz (1) | Zniewieściały tłum krzyczący: daj se babo spokój.
Za dużo nieznajomych uczuć, jakiejś dziwnej niepewności o swoim losie. Zbyt niemądre decyzje podejmowane w szybkim tempie. Świadomość o tym, że wcale jeszcze nie dorosłam i przede mną długa droga. Czuję się jak gówniara, która kompletnie nie wie co zrobić z własnym życiem. Bo każdy, codziennie powtarzający się dzień stwarza rutynę. Jakby świat przestał się kręcić, zatrzymał się w miejscu, a ja ciągle stoję w jednym i tym samym punkcie. Oczekuję zbyt wiele; żeby wreszcie dostać jakąś wskazówkę- co dalej?
Piszę tu tylko dlatego, że nikt mnie nie widzi. Jestem pod zasłoną anonimowości...
I chyba się zakochałam. |