Na razie weekend mija na edukacji i relaksacji. Podobno jestem bardzo dobra z niemieckiego i moja pani korepetytorka stwierdzila, ze mam w sobie pasje jezykowa i powinnam isc w tym kierunku. Jakbym nie wiedziala. Czyli bede mega tlumaczem. Bede znala wszystkie jezyki i jezdzila po swiecie z moim ukochanym Kojim Murofushim (jakby ktos nie pojmowal kto to, to jest to Japonczyk, ktory rzuca mlotem,0), za ktorego oczywiscie wyjde za maz, no od biedy moze to byc jakis przystojny i inteligentny Polak (hehe,0). Ej w ogole od kiedy ja planuje jakis slub? Ok, zaszlam za daleko w moich rozmyslaniach.

Rozmowy na powazne tematy na IRCu, na tematy zwiazane z przyszloscia uswiadamiaja mi, ze musze sie wziac za siebie, za wszystko co robie i jak to wszystko widze. Teraz nie jest tak wesolo, ze moge sobie olac wszystko, musze wiedziec co chce robic/ osiagnac, zeby pozniej nie zostac na lodzie i nie chodzic w kamizelce koloru pomaranczowego (chociaz to tez praca,0). Chce sie wyprowadzic, co nie ulega watpliwosci. Poznac siebie i zrobic to co sama sobie bede podpowiadac i przy odrobinie szczescia, co moja druga polowka mi podpowie (o ile ktos mi jej juz nie zabral,0). Ach, ach, zycie.

Bilam sie z tata, bo trzeba czasami potrenowac. Efekt? Hmm, moj zlamany paznokiec i krwiak pod nim. Nie ma to jak trafic na sciane.

Ogolnie ktos mi podrzucil pomysl, ze powinna byc taka organizacja jak tele pizza, ale dzwoni sie i zamawia np. pana, zeby zrobil masaz, ale nie chodzi o jakies burdele czy striptizerow. Tylko taki mily masaz... *Poprosze Pana o brazowych glebokich oczach, z brazowymi wlosami o dobrze wycwiczonych rekach, najlepiej komputerowiec*. Ha!