ja

ja... kim jestem?... nie wiem... może nastolatką taką jak każdy szarą i stwarzającą sobie problemy... może jestem jedyna i niepowtarzalna... amoże wogóle mnie nie ma... faktem jednak jest że mam 18 lat i boję się nienawiści, pajaków, robali, wszystkiego co lata i mam tu na myśli nie tylko samoloty i ich pochodne ale także ptaki, osy, i inne latające owady i stworzenia żywe i martwe, boję się samotnosci i tego że do końca zycia będę sama bez nikogo obok siebie mimo iż samotność lubię, boję się jeździć samochodami chciaż ten lęk akurat udaje mi się przełamać i poruszam się komunikacją miejską, mam klaustrofobie, lęk wysokości, lęk przed dużą i otwartą przestrzenią, boję się ludzi i tych obcych i tych mi znanych, boję się wejść do sklepu gdy jest w nim dużo ludzi, bojęs ię rozmawiać z ludźmi, mam nerwicę, tnę się, jestem lekomanką czyli w jednej osobie mieści się wszystko co najgorszę... oto ja wg. mnie samej.... wg. innych jestem postrzegana jako ćpunka, statnistka, rastafarianka, skinheadgirl, alkoholiczka i pijaczka, pusta dziewczynka i szpanerka w tym momencie nie potrafię sobie przypomnieć innych określeń... na początku przejmowałam się tym a teraz na to leje.... skoro tak myślą to spox nie mam zamiaru tego zmieniać... faktem jest też że na to kim jestem moi rodzice mieli bardzo duzy wpływ przez nich mam nerwicę tnę się piję palę, ale oczywiście nie moge ich oskarżać to mój sposób na odreagowanie tego jacy oni są i co robią dla rodziny a raczej czego nie robią dla rodziny która de facto istnieje tylko na specjalne okazje... oto ja ... anna ..... nie pozostaje mi nic innego jak zakończyć dzisiejszy wywód bo nie mam nic więcej do napisania o sobie po za tym że boję się jeszcze samej siebie i to mnie na prawdę przeraża....