Skoro odwiedza ktoś jeszcze tego loga, to może coś dopiszę... Zauważyłem dzisiaj piękny wiersz, który bardzo przypomina mi o czymś ważnym. Ledwie zamykam oczy znów wędruję myślami do tych chwil, które spędzaliśmy razem. Każda chwila, każdy dzień, moment. To już nie wróci, już nigdy. Wydawało mi się, że już zapomniałem, odrzuciłem. Ale sam się zastanawiam, czy na pewno? Schlesiener wmawia mi przeprowadzenie retrospekcji. Boję się, co z tego wyjdzie...