widziałąm go z okna, jak szedł do domu.. widzialam... widziałąm jak odchodzi.. każdy jego krok oddalał go ode mnie... wielka chęć wyskoczenia pzrez to okno. z ostatnim spojrzeniem na Niego...

dostalam s smka... przyjdź o 15,30 na dworzec... byłam tam.. przyjechał. mężczyzna którego broniłam do ostatnije chwili, który był i jest mi przyjacielem... ale którego poznania wielce załuję. gdybym zaczynała od poczatku, nigdy bym nie pozwoliła na zaciśniecie sie miedzy nami takiej więzi... szalałm z radosci jak mnie zobacyzł... starał sie poprawić mi humor.. widzial ze jestem nie przytomna...chwycił za reke, odprowadził kawałek.. puscił... pytał co sie dzieje... nie umiałam powiedziec mu... powiedziałą tylko że dzisiaj straciłam swoja dusze, jestem teraz pusta... nie nalegał... nie mówił nic.. w ciszy powlekliśmy sie w strone mojego domu.. chciał mnie odprowadzić.. niepozwoliłam zbyt blisko.. słupek jest swietym miejscem...
ta chwila gdy ogłupiała szłam z nim, gdy trzymał mnie za reke... nie czułam tego milego uścisku ciepłej ręki, silnych palców, które dawały poczucie bezpieczeństwa... to była obca dłoń, moze i ciepłe, ale nie wywołujące cieplejszych uczuc palce zaciskajace sie na mojej dłoni... pozwolilam na to.. nie moglam uwierzyć w pierwszej cwhili, skojażyc co sie dzieje.. gdy skojażyłam, to sei zatrzymaliśmy i puścił mnie.. w koncu... to nie ejst dotyk mojego Anioła...to dtyk normalnego faceta, nie wywołujący żadnych uczuc.
w ten sposób chyba czuje sie gorzej niż po sobocie... nie jestem już godna nigdy dotknac Aniola, zresztą, on już nie che mojego dotyku, i ma racje... dzisiaj sie odłaczyłam od niego całkowicie.. czuje do siebie wstręt.... nienawidze siebie...